Στόμιο (Λάρισα)
Πατήστε εδώ για να δείτε το χάρτη της περιοχής σε πλήρη οθόνη.
Οι Στόμιο, Κόκκινο Νερό, Κουτσουπιά είναι περιοχές του Νομού Λαρίσης. Είναι παραθαλάσσιοι οικισμοί του νομού Λάρισας. Το Στόμιο είναι τουριστικό θέρετρο που συνδυάζει βουνό (Κίσσαβος) και θάλασσα, ενώ κοντά του βρίσκεται το Δέλτα του Πηνειού ποταμού. Στη θέση του βρισκόταν η αρχαία πόλη Ευρυμενές.
Με μια ματιά[επεξεργασία]
Το Στόμιο λόγω της πλούσιας αμμουδιάς και της ρηχής παραλίας είναι ιδανικός τόπος για οικογενειακές διακοπές. Σήμα κατατεθέν του Στομίου είναι ο φάρος στην παραλία κοντά στο λιμάνι. Κάθε καλοκαίρι πραγματοποιούνται ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, με αποκορύφωμα τη Γιορτή της Θάλασσας (με τη γιορτή της σαρδέλας), η οποία συγκεντρώνει πλήθος κόσμου από διάφορες περιοχές. Άλλωστε το Στόμιο φημίζεται ως ένας από τους μεγαλύτερους ψαρότοπους. Επίσης πανηγύρι γίνεται στο μοναστήρι το Δεκαπενταύγουστο, στη γιορτή της Παναγίας.
Το Στόμιο παλαιά ονομαζόταν Τσάγεζι. Το όνομα αυτό προέρχεται από την τουρκική γλώσσα (από τις λέξεις Çay ağzı τσάι-αγζή) που σημαίνει «το στόμα του ποταμού» (εκβολή). Και το σημερινό όμως όνομα έχει την ίδια προέλευση λόγω των εκβολών (στόμιο ποταμού) του Πηνειού ποταμού. Το Δέλτα του Πηνειού κοντά στο Στόμιο είναι προστατευόμενος υγροβιότοπος του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000. Το Στόμιο αναφέρεται ως το βορειότερο λιμάνι του ελληνικού κράτους από την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας το 1881 ως την ενσωμάτωση της Μακεδονίας το 1912.
Γλώσσες[επεξεργασία]
Περιοχές[επεξεργασία]
Σημαντικές πόλεις[επεξεργασία]
Επιπλέον προορισμοί[επεξεργασία]
Πώς θα φτάσετε[επεξεργασία]
Πώς θα μετακινηθείτε[επεξεργασία]
Τι πρέπει να δείτε[επεξεργασία]
- Μονή Κομνηνείου. Η Ιερά Μονή Κομνηνείου είναι βυζαντινό μοναστήρι στον Κίσσαβο, κοντά στην κωμόπολη Στόμιο Λάρισας. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό και η πλήρης ονομασία του είναι Κομνήνειος Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου & Αγίου Δημητρίου (Παναγία του Κομνηνείου ή Οικονομείου). Το μοναστήρι της Παναγίας του Οικονομείου, γνωστό και ως Μονή του Αγίου Δημητρίου, βρίσκεται στην ανατολική δασώδη πλευρά της Όσσας μεταξύ των κωμοπόλεων Στομίου και Καρύτσας. Όπως μαρτυρείται από τα υπάρχοντα αρχαιολογικά λείψανα, στη θέση του μοναστηριού προϋπήρχε αρχαίος ειδωλολατρικός ναός αφιερωμένος σε άγνωστη θεότητα. Κατά την υπόθεση των Ζ. Εσφιγμενίτη και Ν. Γεωργιάδη το αρχαίο ιερό ανήκε στον Ποσειδώνα Πετραίον τον οποίο τιμούσαν και γιόρταζαν οι Θεσσαλοί σε ανάμνηση του μεγάλου σεισμού που διαχώρισε την Όσσα από τον Όλυμπο, έργο αποδιδόμενο στον Ποσειδώνα. Στην ίδια θέση του αρχαίου ιερού οικοδομήθηκε κατά τον ΄Δ και Έ μ.Χ. αιώνα μια βυζαντινή εκκλησία. Ο Γάλλος περιηγητής Μεζιέρ όταν επισκέφτηκε το μοναστήρι το 1852 πληροφορήθηκε από τον γέροντα ηγούμενο της Μονής ότι σύμφωνα με την παράδοση, το μοναστήρι είχε ιδρυθεί κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας του Ιουστινιανού (527-556μ.Χ.). Την Ίδια πληροφορία έδωσε και ο ηγούμενος Ζαχαρίας ο οποίος έζησε εκεί 54 και πλέον χρόνια και στον Ρώσο αρχιμανδρίτη Πόρφυρο Ουσπένσκη που επισκέφτηκε το μοναστήρι το 1859. Η πληροφορία μπορεί να είναι αληθής. Εν τούτοις η Μονή φέρει από παλιά την ονομασία Κομνήνειον, ένδειξη κατά τον επίσκοπο Πλαταμώνα Αμβρόσιο, ότι είναι «ίδρυμα της Βασιλικής Οικογενείας των Κομνηνών». Ο Κομνήνειος ναός ήταν ευρέων διαστάσεων (26*16μ.) του τύπου τρίκογχου σταυροειδούς, με τέσσερα παρεκκλήσια στις τέσσερις γωνίες που συνδεόταν αρχιτεκτονικά με το όλο οικοδόμημα. Τόσο ο αρχιτεκτονικός τύπος των τεσσάρων παρεκκλησιών όσο και η εξωτερική επιμελής τοιχοδομία, που αποτελείται από πλίνθους και λαξευτούς λίθους τοποθετημένους εναλλάξ στις ζώνες, αποτελούν σπάνια περίπτωση υψηλής αρχιτεκτονικής κατασκευής. Η μονή καταστράφηκε κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας και ιδίως στα χρόνια της επαναστάσεως του 1821. Άλλα, ακόμα χειρότερα συνέβησαν κατά το 1868, όταν πυρπολήθηκε από τον παράφρονα ηγούμενο της μονής και αρπάχτηκε όλη η κτηματική και κινητή περιουσία της. Τότε χάθηκαν και τα τελευταία πολύτιμα κειμήλια και καταστράφηκε το αρχείο και η πλούσια βιβλιοθήκη. Μερικά από τα σπάνια αυτά χειρόγραφα πουλήθηκαν σε ευτελή τιμή σε γυρολόγους και αρχαιοκάπηλους, όπως στο Γάλλο Μεζιέρ και τώρα βρίσκονται στην Εθνική βιβλιοθήκη των Παρισίων. Τώρα, δίπλα στο χώρο της αρχαίας μονής έχει ανεγερθεί ένα νέο μεγαλοπρεπές μοναστήρι, ίδρυμα της τελευταίας 15ετίας. Όποιος θέλει να θαυμάσει την ωραιότητα του τοπίου και να επαινέσει την αξιοσύνη των εργατικών χεριών των 10 θεόκλητων μοναχών οι οποίοι μόνοι ανέγειραν το περίβλεπτο οικοδόμημα, δεν έχει παρά να επισκεφτεί τον ιερό και ιστορικό τούτο χώρο.
Ψυχαγωγία[επεξεργασία]
Σε απόσταση 15 λεπτών από την παραλία, πάνω στην Όσσα, αναβλύζουν πόσιμα ιαματικά νερά. Συνιστώνται σε περιπτώσεις χλωρώσεως, αναιμίας, ατονίας, δυσπεψίας, δυσμηνόρροιας κ.ά.
Τοπική κουζίνα[επεξεργασία]
Τοπικά ποτά[επεξεργασία]
Μείνετε ασφαλείς[επεξεργασία]
Επόμενοι προορισμοί[επεξεργασία]
[[Κατηγορία:]]